Renovatie van het zwembad Victor Boin

Het zwembad Victor Boin heeft taalrijke plaatselijke technische renovaties (Turks bad, waterdichtheid van de kuip en zone rondom het bekken) ondergaan. Momenteel wordt een globale renovatie van het gebouw en de uitrustingen uitgevoerd, inclusief de uitbreiding en het volledig herinrichting van de interne diensten.

Het gemeentelijk zwembad Victor Boin werd in 1905 volgens de plannen van de architecten Cooreman en Rau gebouwd. Een volledige herontwerp in Art Deco-stijl tussen 1938 en 1940, uitgevoerd door de gemeentelijke inspecteur-architect Ingelbrechten, maakte het zwembad tot één van de laatste Brusselse getuigen van architecturaal erfgoed van baden en zwembaden van de tussenoorlogse periode. Het huidige project beoogt de historische kenmerken te bewaren, de sfeer van de plek te respecteren en tegelijkertijd het gebouw aan de huidige normen en eisen aan te passen. Het gaat erom het gebruik voor het publiek en het personeel te vergemakkelijken, de veiligheid en de toegang voor personen met beperkte mobiliteit te verbeteren, maar ook het comfort en het welbevinden in ruimten, bestemd voor sociale contacten, te bevorderen.

De verdeling van de ruimten wordt herzien op basis van een analyse van de werking van de instelling en de geschiedenis van de voorafgaande renovatiefasen: nieuwe familiecabines worden gecreëerd op het gelijkvloers, de cafetaria wordt opnieuw ingericht en nieuwe kantoorruimte voor het personeel worden ondergebracht in de uitbreiding op de 2de verdieping. De spatiale herinrichting maakt een intuïtieve lezing van de organisatie mogelijk en wordt vooral afgestemd op de nieuwe publieke ingang, opnieuw geplaatst aan de hoek van de Wipstraat en Fortstraat, zoals oorspronkelijk. Hij vindt zijn symmetrische positie in de as van het zwembad terug, zodat het historisch perspectief en de scenografie van de monumentale hal, die de zwemkuip overdekt, gewaardeerd worden.

De trajecten en de scheiding tussen de voor het publiek toegankelijke lokalen en die voor het administratieve personeel zijn duidelijk. De trajecten voor de “naakte en geschoeide voeten» worden opnieuw gedefinieerd om het gebouw volledig toegankelijk te maken voor de personen met beperkte mobiliteit en ze te laten voldoen aan de hygiënische normen. Het licht en de kleuren zetten de historische ruimten nog meer in de kijker. De laterale brede vensters van de hal van de zwemkuip worden weer geopend dankzij het nieuw ventilatiesysteem. Voor de afwerking werd de keuze gemaakt op basis van de oorspronkelijke zachte blauwe en gele tonaliteiten van de faiencetegels en het schrijnwerk.